Afgelopen weekend openden we de prachtige duo-solotentoonstelling Garden of Eden, met werken van de Beninese kunstenaar Sanda Amadou en de Parijse kunstenaar Antoine Janot. Beide kunstenaars waren aanwezig om hun werk toe te lichten (zie ook hun interview met JW TV https://youtu.be/pLWxv3ZnHM4). Hieronder enkele foto-impressies. Garden of Eden valt nog te bezichtigen tot 4 december.

Over Garden of Eden

In Garden of Eden beschouwen Amadou en Janot die schijnbaar onbereikbare plek vol verlangen, waar schoonheid en perfectie samenkomen met het heilige, het spirituele, de eenheid van onze menselijkheid. Deze kostbare plek, kwetsbaar, cruciaal voor de wortels van ons bestaan, waard om te beschermen, af te schermen, heilig te verklaren als een verborgen veilige haven, is alleen toegankelijk voor insiders, degenen die weten hoe ze met liefde, zorg en respect moeten handelen. Dat levert een intrigerende en poëtische dialoog op tussen niet-westerse en westerse perspectieven.

Amadou creëert 3D heilige spirituele plekken in eeuwenoude bossen met geverfde synthetische haarstrengen geplaatst in architecturale abstracte composities op canvas vol met symboliek geïnspireerd door de pastorale nomadische Fulani-cultuur. Een cultuur die nog steeds bestaat in landen ten zuiden van de Sahel, maar die in haar voortbestaan wordt bedreigd door de voortdurende afbraak van wilde natuurgebieden. Of hij vormt deze heilige bossen van geverfde haarstrengen als sculpturen die op sokkels groeien of uit de muur steken, als een metafoor om op te roepen tot een heiligverklaring van de natuur oom haar te beschermen tegen degenen die niet hebben geleerd haar te respecteren, te verzorgen en te beschermen. Om op te roepen tot een broodnodige herbalancering tussen de mens en Moeder Natuur als de vitale en spirituele bron van de mensheid.

Janot wendt zich naar binnen en zet vraagtekens bij het concept van het paradijs. Is het deze intieme, kwetsbare, spirituele plek binnen in ons. die we alleen kunnen delen met onze naaste dierbaren, of hebben we de poorten van onze ziel gesloten en zijn we dit vitale vermogen tot verbinding kwijtgeraakt? En wat staat ons te wachten aan het einde van onze  levensweg? Dat resulteert in dromerige, semi-abstracte aquarellen en acrylverfwerken op papier en canvas, vermengd met inkt en tekentechnieken. Filosofische gedachtegangen, poëtische beelden met een vleugje melancholie. Zijn installaties “Dreamweaver” en “#Looking for Paradise” vragen zich af of we niet alleen ons nepparadijs op sociale media aan het bouwen zijn: Fladderende dagdromen over het perfecte leven waar we naar verlangen achter onze schermen.

Welkom in onze Garden of Eden, hoe zit het met die van jou?